Bir 10 Kasım Mektubu

Her 10 Kasım bir öncekinden daha zor geliyor. Yokluğunun ciddiyetini anladıkça, bir daha geri gelmeyeceğini daha iyi kavradıkça daha zor geliyor. Artık korkmaya başladım, daha şimdiden o boğazımdaki yumru bu kadar canımı acıtıyorsa ileride ne kadar acıtır diye. İsyan etmiyorum, ölmediğini biliyorum. En umutsuz hissettiğim, tükenmiş, bunalmış, denemekten yorulmuş hissettiğim anda arkamda durup omzumu sıvazladığını hissediyorum.

Kendimi bildim bileli hayatımdasın. Kendimi bildim bileli babaannemin evine girdiğimde karşıma çıkan ilk yüzsün. Bütün mobilyalar değişti, duvarların rengi değişti, evin içindeki insanlar değişti ama senin tablon hala aynı yerinde duruyor. İlk doğrumsun, ilk idolümsün, bir de ilk hayal kırıklığımsın sanırım. O zamanlar ölümün ne olduğunu anlamıyordum ama bir süre sonra hiç geri gelmeyeceğini anlayınca ne kadar kırıldığımı ve üzüldüğümü sana anlatamam. Çok iyi hatırlıyorum, birinci sınıftaydım, bir kız hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. O an bir titredim, yerde olan bakışlarımı yukarı çıkarttım. Gördüm seni, ilk defa gerçekten gördüm. O ağlayan kızın gözlerindeydin. Gururla bakıyordun, güvende hissediyordun; çünkü o ağlayan kızın üstünde kocaman bir ülkenin ağırlığı vardı ve bunu biliyordu. Benim, bizim, hepimizin üstünde kocaman bir ülkenin ağırlığı var. Peki, biz bunun ne kadar farkına varabildik? Sen o kadar kısa zamanda büyük işler başarmışken biz ne yapıyoruz şuan?

Seni ikinci defa Türkçe öğretmenimin gözlerinde gördüm. Yedinci sınıfta senin hakkında olan konuşmamı bitirdikten sonra bana olan bakışlarında gördüm ve o anda emin oldum tam arkamda olduğundan.

O gün başka bir şey daha oldu, ilk defa sesini duydum. Nasıl duydun deme, duydum. Başka bir öğretmenimin “Yaptığın şeylere devam et. Sakın vazgeçme. Ben güveniyorum sana.” dediği anda, duydum seni. O an, orada sadece öylece durmak istedim. Sen o sırada hala arkamdaydın. Sahi, hiç gittin mi oradan?

Pek iyi bir durumda olduğumuzu söyleyemeyeceğim. Seni yanlış tanıyanlar, anlayanlar var aramızda. Bir fikre sorgulamadan inananlar var. Kendi cehaletiyle savaşamayıp gelip diğer insanlarla savaşa girmek isteyenler var.

Ortada bir sorun varsa çözmek için birini beklememeyi sen öğrettin bana. Sen öğrettin kâğıt ve kalemle verilen savaşın silahtan daha zor ve daha güçlü olabileceğini. Sen öğrettin dilimin değerini. Meğer ne kadar önemliymiş dil. Vatan gerçekten de bir toprak parçasından ibaret değilmiş, vatan aynı zamanda dilmiş. Bir insan asıl dilini kaybettiği zaman vatansız olurmuş. Aşk güzel bir şeymiş, kitaplara olan aşk, fikirlere, özgürlüğe, bağımsızlığa olan aşk çok güzelmiş. Sen öğrettin.

Biz çok şanslıyız, bu dünyadan senin gibi biri geçti ve sen de bize geldin. Çok şanslıyız. Bu şansı ne kadar anladık tartışılabilir ama şanslı olduğumuz tartışılamaz bir gerçek.

Sana bana verdiğin her şey için, tanıdığın haklar için, şuan oluşan fikirlerime yön verdiğin için teşekkür ederim. Hep arkamda durduğun ve bunu bana hissettirdiğin için çok teşekkür ederim.

Umarım gittiğin yerde mutlusundur.

Fotoğraflar: T.C. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, http://www.atam.gov.tr/

 

Yazar hakkında

İlgili Gönderiler

Yorumlar

  1. Cevap
    Ertuğrul HACIOSMANOĞLU 10 Kasım 2018 at 14:37

    Gözlerinden öper başarılarının devamını dilerim. Bu yoldan sakın ola vazgeçme.

  2. Cevap
    Seher D. 10 Kasım 2018 at 14:52

    Harika bir yazı, eline, diline, gönlüne sağlık. Sen ve senin gibi aydın gençler, gelecek sizsiniz unutmayın lütfen

  3. Cevap
    Inci Altay 10 Kasım 2018 at 14:53

    Çok duygulandım. Kalemine sağlık.

  4. Cevap
    Berat Ünal 10 Kasım 2018 at 15:21

    Değerli dostum çok güzel bir yazı olmuş kalemine sağlık. Yolun açık olsun.☺️

  5. Cevap
    Ömer Kavas 10 Kasım 2018 at 15:32

    Böyle akıcı, duygu dolu bir anlatım ile Atatürk’ü anlatışın çok güzel. Daha önce bu yönüyle düşünmüştüm hep fakat senin gibi yazamazdım. Yolun açık olsun sevgili Gözde.

  6. Cevap
    Neslihan Yamalioglu 10 Kasım 2018 at 15:48

    Sabah bize Atatürk ü iyi anlatamadık diye hayiflaniyordum. Bu yazın beni kendime getirdi. Hayır biz Atatürk’ü çok iyi öğrenmiş ve anlamışız ki sen bunu en güzel yorumunla yazarak aynamız olmuşsun. Teşekkürler Atatürk kızı. ..

  7. Cevap
    Neslihan coşkun 10 Kasım 2018 at 17:20

    Gözdecim o kadar güzel anlatmışsınki kalemine sağlık? Yazılarını keyifle takp edeceğim?

  8. Cevap
    Emine 10 Kasım 2018 at 19:57

    Ne kadar güzel bir yazı tebrikler canım hep böyle devam edın gençler size çok ihtıyacımız var

  9. Cevap
    Ayşe Saltoğlu 10 Kasım 2018 at 22:21

    Gözde’cim gururumuzsun. Tebrik ediyorum seni?? yolun açık olsun. Sakın bırakma???

  10. Cevap
    Nadide Ergin 11 Kasım 2018 at 00:54

    Gözde cim,sana,naifliğine zaten bayılıyordum.
    Atatürk ümüze, bakışını kaleme almış olduğun bu harika yazınla çok taktir ettim.
    Bizlerde,senin gibi gençlerin olduģu gördükçe içimiz umutla doluyor.
    Yazıların takipcisi olacağım.

  11. Cevap
    Aylin Koruç 11 Kasım 2018 at 01:52

    Gözdeciğim yazın harika olmuş seni gönülden,yürekten tebrik ediyorum.???Okurken çok duygulandım.Yeni yazıların dört gözle bekliyorum.Başarılarının devamını dilerim??

  12. Cevap
    Muzaffer Deniz 11 Kasım 2018 at 02:12

    Gözdecim eline,yüreğine,kalemine sağlık. Harikulade ve akıcı bir anlatım olmuş. Bundan sonraki yazılarıni sabırsızlıkla bekliyorum. Sana başarılar diliyorum, gözlerinden öpüyorum.

  13. Cevap
    Selva Akıncı 13 Kasım 2018 at 00:26

    Sevgiler Gözde,
    Son bir kaç yıldır yurt dışında yaşayan biri olarak özellikle bu sene Cumhuriyetimizin kuruluş ve Ata’mızın ölüm yıldönümleri farklı bir özlem yarattı bende. Yazını okuduğumda değerlerine bu kadar sahip çıkabilen ve kendini bu kadar güzel ifade eden senin gibi gençlerin olması memleketim ve geleceği için umutlanmaktan vazgeçmememi sağladı yeniden. Youn ve şansın açık olsun.

    • Gözde Altay
      Cevap
      Gözde Altay 13 Kasım 2018 at 12:28

      Yazımı okuyup bunları hissetmiş olmanıza ve bana bu duygularınızı bildirmenize çok sevindim, teşekkür ederim bunun için. Bu özel günlerde farklı bir yerde olmanın tam olarak ne hissettirdiğini bilmiyorum ama emin olun tahmin edebiliyorum. Kötü hissettirse de sevineceğimiz bir şey var ki dünyanın neresinde olursak olalım bilmesek de bir yerlerde bizim gibi insanların olduğu gerçeği mutlu edici? Şahsen ben sizin varlığınzdan çok mutlu oldum şu an?

  14. Cevap
    Canan CUMURCU 14 Kasım 2018 at 09:01

    Yüreğine ve kalemine sağlık canım. Başarılar dilerim. Yolun açık olsun.

  15. Cevap
    Nermin Gürel 14 Kasım 2018 at 20:39

    Gözdecim çok güzel anlatmışsın duygularını. Bizlerin içinden geçenlere de tercüman olduğun için ayrıca teşekkür ederim . Yolun açık olsun.

Cevap Bırak

Kaçırma

Defter Arkası, sadece 18 yaşından küçüklerin yazarlık yaptığı, gençlerin gözünden hayata dair her şeyin bulunabileceği bir platformdur.

SOSYAL MEDYA