Yaklaşık bir ay önce çıktık yola. Ben, erkek kardeşim, yakın arkadaşım ve yakın arkadaşımın erkek kardeşi 🙂 Biz arkadaş ile çocukların daha bilinçli, daha kültürlü veya daha becerikli olması gibi geleceğimizi ilgilendiren problemler üzerine zaten kafa yoruyorduk.
Bugünün çocukları, yarının büyükleri.
Bugün saygı duymayı öğrenirlerse yarın belki unutmazlar.
Bugün yeteneklerini keşfederlerse yarın o yeteneklerini geliştirmiş faydalı bireyler olurlar.
Bugün hepsi okur yazar olursa, yarına okumayı unutacak değiller ya 🙂 Yazmayı, fikirlerini özgürce ifade etmeyi öğrenirlerse onu da unutmazlar, korkmazlarsa.
Bugün sadece büyüklerine değil, kendi yaşıtlarına ve küçüklerine karşı nazik olurlarsa yarın çalışanlarını veya çocuklarını ezmezler.
Erkek çocuklar, kız arkadaşlarına ve annelerine karşı zaten çok kibar. Yarın, bugünün anılarını unutmazlarsa kibar olmaya devam ederler.
Yetenek demişken, çok güzel resim yapan çocuklar var. Belki yarın da ressam olmak isterler, geçim derdini düşünmeden. Aileleri destekler onları, yeter ki tutkulu olduğu şeyin peşinden gitsin diye. Ama pardon, bunu sanırım bu çocukların gelecekteki çocukları yapabilecek.
Bunlar gibi hayallerimiz var bizim. Birkaç hayalperest mühendis olarak bu hayal için şimdilik çocuklara programlama, robotik ve tasarım eğitimleri veriyoruz. Bizim gibi çocukları seven, onlara vakit ayıran birçok meslektaşımız var. Çocuklara derslerinde yardımcı olabilecek teknolojik içerikler üretmeye çalışıyoruz. 3 Boyutlu yazıcılarımız var, onları kullanarak çocuklara eğitsel oyuncaklar tasarlıyoruz. İnternetin ne kadar büyük bir bilgi hazinesi olduğunu onlara anlatmaya çalışıyoruz. TED videolarından tutun, faydalı ve eğitici Youtube kanalları ve birçok bilgi içerikli blog sitesini gördüğümüz her çocuğa tavsiye ediyoruz.
Şimdi yeni bir heyecan içindeyiz. Farkettik ki, bizim çocukluğumuzdan çok farklı bu nesil. Çok daha fazla okuyorlar, maşallah her şeyden haberleri var. Yine anladık ki, aslında okur yazar birey seviyesine gelmişler. Siyasetten spora, sanattan bilime her konu hakkında fikir üretebiliyorlar. Böyle bir site kurduk, tek kuralı var. 18 yaşını doldurmuş ve devlet gözünde artık yetişkin bir birey olan hiç kimse burada yazı yazamaz ( bu yazı tek istisna 🙂 ) -18 kuralı ile öncelikle yakın çevremizde bir hareket başlattık. Öğrencilerimiz, kardeşlerimiz, yeğenlerimiz okumayı ve yazmayı azcık seven kim varsa siteyi anlatıyoruz.
İçerikler yavaş yavaş oluşuyor. Öncelikli hedef kitlemiz, yine çocuklar. Bir tarafta fikirlerini rahatça ifade edebilen çocuklarımız varken, diğer tarafta okumayı sevemeyen çocuklar hep olacak. Öncelikle o çocuklara okumayı sevdirebilmek ve sonrasında herkes için güzel içerikler oluşturmak istiyoruz. Zorlukları var çocuklarla çalışmanın. Sınav dönemleri olacak, bazısı çok sevecek yazmayı derslerini aksatacak. Bazı veliler sinirlenecek bize.
Neyse, lafı uzatmayalım. Ben bu çocukların arasındaki şimdilik tek yetişkinim. Çocuklar ile aram iyidir 🙂 Kendi kardeşimden başta olmak üzere, hemen hepsine yetişkin bir birey gibi davranırım. Açık söylemek gerekirse, küçüklerime büyüklerimden daha çok saygı gösteriyorum. Çünkü onlar çok daha temiz zihinlere sahip.
Tek sermayesi bilmiş çocuklar olan bu gemi, yakıtı yettiği yere kadar gidecek. Bu yolculukta bize eşlik etmek isteyen, bazı duraklarda binip sonra tekrar ineceği yerde inmek isteyen kim varsa buyursun. Gemimizde güler yüzlü personel tarafından çay servisi mevcuttur.
Also published on Medium.
Nuhun gemisi gibi olmuş. Bir farkla bu sefer yetişkinler binemiyor. Onlar hayallerinin, doğrularının, araştırmalarının peşinden gitsin de biz eksik kalalım bir sefer de. Her şeylerine müdahale ediyoruz zaten. Yolunuz açık olsun…